نخستین یکتاپرستان چه کسانی هستند؟

عقیده به خدای یکتا را توحید می نامیم . ولی عقیده به خدایان متعدد شرک نام دارد .
بسیاری از دینهای گذشته ، یعنی دینهایی که امروزه دیگر پیروانی ندارند ، مذاهب (( چند خدایی)) بودند . مانند دین مصریان ، بابلیان و دین آشوری ، یونانی ، رومی و نروژی .
در زمانهای بسیار قدیم و در میان انسانهای بسیار قدیمی ، در همه جا دینهای چند خدایی ، وجود داشت .
فکر توحید یا یکتاپرستی در تاریخ ادیان پدیده ای نو است و همانگونه که کاوشگران درنشناس می گویند ، این فکر کاملترین و بهترین تعبیری است از حقیقت و روح دینداری .

یکتاپرستی می گوید ، ارزشهای معنوی و اخلاقی ما باید دارای یک پایه ثابتی باشد ، و آن هم جز خدای یکتا چیز دیگری نمی تواند باشد . سراسر جهان هستی و همه ارزشها به این خدای یکتا ، بستگی دارد .
مدتها طول کشید تا فکر یکتا پرستی رشد یافت .می گویند ، نخستین بار گرایش به فرامانروای یگانه در مردم پیدا شد . یعنی فقط یک پادشاه یا یک فرمانروا باید سرآمد مردم دیگر باشد . از این فکر ، اندیشه دیگری پیدا شد . یعنی اندیشه جستجوی خدای یکتا که برتر از خدایان دیگر بوده، پادشاه و فرمانروای آنها باشد . از اینرو یونانیان قدیم زئوس را برتر از همه خدایان دیگر خود ، می شمردند .
همین فکر در میان بابلیان و مصریان نیز پیدا شد . از اینرو بابلیان خدای خدایان خود را مردوک نامیدند ، و برای مصریان (را) فرامانروای خدایان آن ملت بشمار آمد . پس در این مرحله هنوز پرستش خدایان متعدد وجود داشت ، منتها یک خدا را برتر از خد ایان ریگر می شمردند .
گام بعدی همان مرحله یکتاپرستی بود . بر طبق این عقیده گرچه خدایان متعددی وجود داشتند ، ولی تنها یک خدا را سزاوار پرستش می دانستند .
حدود 14 قرن پیش از میلاد بود که کوششی در مصر برای ترویج فکر یکتاپرستی آغاز شد .
در این هنگام خورشید بعنوان خدای یگانه ، معرفی گردید . اما این عقیده بزودی با شکست روبرو شد . حدود 800 سال پیش از ظهور مسیح مذهب زرتشت در سرزمین فارس برای معرفی خدای یکتا و بزرگ ، بپا خاست .
یکتاپرستی واقعی آن بود که دینهای حضرت مسیح و موسی و پیامبر اسلام آوردند که طبق نوشته تورات ، از آیین عبریان سرچشمه می گرفت .